Natuur en Ik

Op een klif, in het schaarse gras
de rotsen blinkend als van glas
een horizon verruimt wat ooit was
de golven dollen in het getij
sierlijke duiken, vrij
-Ik -

Op de rand, uren en uren
over de wulpse vlakken turen
mijn hart breekt uit de muren
negen zeehonden losbandig en frank
stenen rigide in saluut en rank
-Ik -

Boven het geruis, in de wind
hoor ik het uitroepen van menig kind
dat plots dit schouwspel vindt
en wijl het water terug vloedt
een dalende namiddaggloed
-Ik -

Een dame wenkt mij, zo gekend en onbekend
Overal en nergens waar zij zich wendt
In mij en rondom mij, zee en land
rond het Ik, voor haar gestrand